november 2018


Ter gelegenheid van de Week van reflectie zijn bestuurders, Inspectie, zorgprofessionals en andere betrokkenen uitgenodigd om een blog te schrijven.


'Ruimte voor reflectie realiseer je alleen
als je er samen ruimte voor maakt'

'Het is ieders eigen verantwoordelijkheid persoonlijke reflectie te organiseren', stelt Frank Wolterink, voorzitter Raad van Bestuur Humanitas DMH. 'Die verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en de ander is een van de kernwaarden van Humanitas.'

Reflectie is voor mij een way of life. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat ik hiervoor ruimte moet maken in mijn hectische dagelijkse bestaan. Dat gebeurt gewoon als ik in de auto zit of op het toilet, als ik onder de douche sta, of in mijn bed lig. In mijn hoofd gaat dat gewoon door. Ik heb mijn reflectieve momenten in situaties als ik er niet voor anderen hoef te zijn.

Ik denk dat mijn 26-jarige rol als adviseur & interim bestuurder hieraan in grote mate heeft bijgedragen. Bij iedere opdracht was er een schaduwadviseur, waarmee ik de intervisie organiseerde. We (een groep adviseurs en interimmers) ontmoetten elkaar iedere vrijdagochtend, en ook daar reflecteerden we voortdurend op elkaar en dus ook op onszelf. Ik veronderstel dat deze omstandigheden me ertoe hebben gebracht dat reflecteren voor mij maakt dat ik ben wie ik ben. Met andere woorden: ik ben omdat ik reflecteer.

Reflectief, deskundig en betrokken

Maar hoe doe ik dat nu in mijn organisatie? Dat begint ermee dat ik in mijn dagelijkse werk als bestuurder laat zien dat reflectie voor mij persoonlijk belangrijk is. Het gaat verder in het benoemen hoe belangrijk het voor iedere medewerker is om te reflecteren. In onze landelijke Humanistische organisatie met 1300 medewerkers is het vermogen om te kunnen reflecteren opgenomen in onze visie. Een van de elementen van onze visie luidt: 'Onze medewerkers zijn reflectief, deskundig en betrokken en dragen onze kernwaarden uit.' Dus kijken we al bij de selectiegesprekken of een potentiële nieuwe medewerker in staat is op zichzelf te reflecteren. Laat hij/zij dat niet zien als we daar de ruimte voor geven, dan is dat een exclusie criterium.

Persoonlijke reflectie organiseren

In de dagelijkse praktijk proberen we steeds minder te vergaderen en steeds vaker 'kampvuren te houden'. Dat lukt nog niet altijd goed, maar het begin is gemaakt. Ook organiseren we regelmatig vooral rondom dilemma’s moreel beraden. We hebben de expertise in huis om dat professioneel te doen. Verder zijn we stappen aan het zetten om Het Goede Gesprek per team, op maat ondersteund, neer te zetten. Is daar dan echt ruimte voor? Die ruimte realiseer je alleen als je hier samen ruimte voor maakt. Als je ziet en ervaart dat een goede periodieke reflectie ook als team zeer waardevol is. We hebben onze interne werkwijze met elkaar uitgewerkt in de besturingsvisie 'Meer ruimte voor cliënt en medewerker!' Hierin beschrijven we wat onze manieren zijn, nu maar vooral ook in de toekomst. Het is ieders eigen verantwoordelijkheid persoonlijke reflectie te organiseren. Die verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en de ander is een van de kernwaarden van Humanitas.

Samen wijzer

Het zo werken levert mij en ook de organisatie veel op. Ik hoef namelijk zelf steeds minder beslissingen te nemen. Deze worden genomen nadat we in onderlinge dialoog samen wijzer zijn geworden. We proberen elkaar namelijk niet te overtuigen met eigen visie en overtuigingen. Die mogen er natuurlijk wel zijn, maar vervolgens gaan we een proces in om samen wijzer te worden. Alleen al dit ene leidende principe uit onze besturingsvisie zorgt voor fantastische resultaten. Het belangrijkste hierbij is dat iedereen voelt dat hij/zij er echt toe doet. Met dat streven voor ogen gaan we door.

Frank Wolterink,
voorzitter Raad van Bestuur Humanitas DMH, partner Week van reflectie