Reflectie in plaats van projectie

‘Reflectie in plaats van projectie’ was de titel van interne bijeenkomsten binnen Humanitas DMH in de Week van reflectie in 2015. Telkens hadden we een externe - met het humanisme verbonden - spreker uitgenodigd. Het bleken fantastische bijeenkomsten. Dagelijks stoeien begeleiders met de vraag welk eigen gedrag het meest passend is. Dan gaat het over de vraag: is mijn gedrag niet te veel projectie van mijn eigen normen en waarden? Hoe kan ik door eigen of gezamenlijke reflectie anders leren aankijken tegen de situatie en daardoor ook ander gedrag kiezen?

Het partnerschap van de Week van reflectie heeft als effect gehad, dat we met elkaar hebben vastgesteld dat het kunnen reflecteren op eigen handelen een cruciaal onderdeel moet worden van onze cultuur. Dat is het nu nog niet.

We hebben ervoor gekozen een echte humanistische organisatie te worden waarbij aan alles in ons gedrag te ervaren zal zijn, dat wij werken conform de Humanitas kernwaarden. Die kernwaarden zijn we aan het uitwerken in gedrag. Welk gedrag past daarbij en welk gedrag past daar zeker niet bij. Daar nemen we een jaar de tijd voor. Het proces is immers belangrijker dan het uiteindelijke resultaat. De bedoeling is dat iedere medewerker mee mag denken en een eigen inbreng mag hebben. Aan het eind van het jaar stellen we de nieuwe Humanitas kernwaarden vast in een manifest en stellen we ook het erbij behorende wenselijke gedrag vast. Dan wordt voor iedereen duidelijk dat onze werkwijze echt anders is dan andere zorgaanbieders.

Eén van de essentiële pijlers van de kernwaarden is het vermogen tot zelfreflectie. Dat vinden we zo belangrijk, dat we hebben besloten onze wervings- en selectieprocedure zo te veranderen, dat er in de toekomst alleen nog maar nieuwe medewerkers worden aangesteld die goed kunnen reflecteren. Wij denken dat medewerkers die goed kunnen reflecteren betere ondersteuning aan onze cliënten kunnen bieden.

Ik ben in november 2013 bij Humanitas DMH begonnen. Dat was na een heftige bestuurlijke, maar ook financiële en organisatorische crisis. De Humanitas kernwaarden waren ver te zoeken. Door juist in die fase partner te worden van de Week van de Reflectie, kreeg ik als bestuurder de mogelijkheid te benadrukken hoe belangrijk reflectie voor mij is en voor ons als organisatie. Dat begint dus aardig te lukken. Het leren omgaan met dilemma’s, het houden van socratische dialogen, ethische of morele beraden zijn volgende stappen die ongetwijfeld effect zullen hebben. Zo zie je maar weer, waar ons partnerschap van de Week van Reflectie toe kan leiden.

Frank Wolterink,,
Raad van Bestuur Humanitas DMH, partner Week van reflectie



Frank Wolterink
Frank Wolterink

  • Eric Zwennis
    De kracht van een goed gesprek
  • Léon Wever
    Moeilijke vragen, geen simpele antwoorden in de jeugdhulp
  • Annemiek van Dalen
    Hij mag geen cake, daar wordt hij veel te dik van
  • Gert van Dijk
    Zorgverlener moet taalgebruik aanpassen aan patiënt en diens naasten
  • Marris van de Luytgaarden
    Infrastructuur creëren voor het bespreken van morele dilemma’s
  • AnneMarie Bloemhoff
    Ethische reflectie draagt bij aan professionalisering jeugdzorg